بهـ نامـ او

تو را میبینمـ و آرامـ می گیرمـ

میانـ گریهـ اتـ هر لحظهـ میمیرمـ

قدمـ در کوچهـ با فانوسـ شبـ گردی

دلمـ با توستـ گر یادی ز منـ کردی

چرا حالتـ پریشانـ استـ؟غمـ داری

چرا آرامشی لبریز کمـ داری؟

تپشـ می گیرد اینـ قلبمـ بهـ هنگامی

کهـ میفهممـ میانـ بغضـ و ابهامی

دلمـ هر دمـ ز تو می خواند ای ماهمـ

منـ از اینـ درد تو اینـ بار آگاهمـ

بهـ منـ این چشمـ هایتـ راستـ می گویند

 و غمـ ها مثلـ پیچکـ باز می رویند

و منـ میدانمـ اینـ دردی کهـ حسـ کردی

فراتر بود، غمگینـ تر ز هر دردی

چرا دیگر همانـ لبخند اینجا نیستـ

کهـ گاهی دلـ کنمـ خوشـ،غمـ دگر کیستـ؟

تو را منـ دوستـ می دارمـ ولی ای کاشـ

خودتـ باشی کنار منـ، نهـ غمگینـ باشـ